به روایت عطف؛
حجت الاسلام والمسلمین امین اسدپور، پژوهشگر علوم انسانی اسلامی، در گفت‌وگو با گروه حوزه و روحانیت خبرگزاری تسنیم، با اشاره به اهمیت بیان مسأله واقع‌بینانه از رویارویی صهیونیست‌ها با ایران اسلامی به‌منظور تقویت خودآگاهی مردم و شناخت وظیفه در نبرد کنونی گفت: این روزها می‌بینیم ادبیات عده‌ای نسبت به جنگ تحمیلی اسرائیل به حدی تنزل یافته که آن را پیامد مقاومت ما برای برخورداری از انرژی هسته‌ای تلقی می‌کنند! غافل از اینکه این رویارویی، یک تعارض هویتی و وجودی از صدر اسلام تاکنون است. در دوران معاصر نیز بعد از جنگ جهانی اول و فروپاشی عثمانی (به‌عنوان استعمار سخت و سرزمینی) و تجزیه کشورها که به‌مرور شاهد مهاجرت یهود به فلسطین و زمزمه شکل‌گیری اسرائیل در قلب جهان اسلام برای نمایندگی استعمار سخت بودیم، مخالفت علمای اسلام با این اقدام وجود داشت.
وی افزود: از همان ابتدای سده 1300 شمسی با اینکه هنوز اسرائیل موجودیت نیافته بود، مخالفت علمای ایران با آن یک مخالفت وجودی بود؛ اولین نمونه برجسته این مخالفت‌ها که ثبت شده‌است، موضع علامه محمدحسن کاشف‌الغطاء در سال 1310 بود که در کنفرانسی خطر مهاجرت یهودیان را گوشزد و آن را نقشه جدید استعمار علیه امت اسلام معرفی کرد و هفت سال بعد نیز با همراه کردن علمای شیعه و سنی، فتوای جهاد با اسرائیل را صادر کرد. در سال 1312 نیز مخالفت شیخ عبدالکریم حائری به نمایندگی جهان اسلام را شاهد هستیم که طی تلگرافی از شاه خواست جلوی هجوم یهود به فلسطین و بیت‌المقدس را بگیرد. سال 1315 شیخ عبدالکریم زنجانی در خطبه ناریه در دانشگاه الازهر مصر سران اسرائیل و دول استعمارگر را به‌اتهام جنگ با خدا شماتت کرده و نسبت به تبعات تشکیل دولت اسرائیل و دامنگیری آن برای همه جهان اسلام هشدار می‌دهد.
اسدپور با بیان اینکه پس از اعلام موجودیت رسمی اسرائیل در سال 1326، خطر این غده سرطانی برای مسلمین ملموس می‌شود اما تلاششان برای مقابله با آن با علت هیمنه استعمار حامی آن ناکام می‌ماند، تصریح‌کرد: در این ایام شاهد آغاز مبارزات آیت‌الله کاشانی هستیم که امام‌خمینی پیش از آن هم فعالیت‌های ایشان را رصد می‌کرد و ارادت خاصی داشت. در نتیجه روشنگری‌ها و هشدارهای آیت‌الله کاشانی، اولین تظاهرات عمومی مردم ایران علیه اسرائیل در دیماه 1326 برگزار شد که شهید نواب صفوی نیز در آن سخنرانی و برای اعزام به جنگ با اسرائیل از مردم نام‌نویسی کرد. او سال 1332 نیز در فلسطین سخنرانی داشت که سبب شد یاسر عرفات با تاسی به او به فلسطین، هجرت و مبارزه با اسرائیل را آغاز کند.
فعالیت‌های ضد اسرائیلی امام خمینی(ره)
عضو هیأت علمی بنیاد رصین با اشاره به ورود علنی امام‌خمینی به عرصه مبارزه با اسرائیل در سال 1327 با نگارش نامه مجمع علمای ایران به پاپ افزود: اغلب مراجع و علمای ایران همیشه دأب مبارزه با اسرائیل را داشته‌اند اما در ادبیات امام‌خمینی، نوعی فراست و بصیرت را شاهد هستیم که به‌رغم تلاش‌هایی که می‌خواست انقلاب ایران را شیعی نشان دهد، امام دغدغه داشت انقلاب، اسلامی معرفی شود و نه منحصر به تشیع؛ از این رو موضع ضداستکباری ایشان علیه آمریکا، اسرائیل و پهلوی و مذاهب ساختگی وهابیت و بهائیت آن‌ها در خاورمیانه (برای جلوگیری از انقلاب‌های مردمی مقابل آمریکا و پیوستن ملل به بلوک شرق) بود که توانست ادبیات مقاومت فلسطین را از ملی‌گرایی صرف به مقاومت اسلامی ارتقا دهد.
وی ابراز کرد: همان اوایل انقلاب اسلامی، سفارت اسرائیل در ایران تعطیل و سفارت فلسطین راه‌اندازی شد و اولین دیدارهای خارجی امام نیز با یاسر عرفات صورت گرفت؛ همچنین باوجود درگیری ایران با عراق در جنگ تحمیلی، اقداماتی چون اعزام نیرو به فلسطین برای مبارزه با اسرائیل انجام شد که هرچند به دستور امام برگشتند؛ اما زمینه‌ساز شکل‌گیری حزب‌الله لبنان شد. این ساختار مقابله با صهیونیزم در دوران رهبری آیت الله خامنه‌ای نیز به‌شدت تقویت شد و سازوکار نهادی پیدا کرد که در نتیجه آن جبهه مقاومت تا عراق، سوریه، یمن و… گسترش یافت و مقاومت مدل و الگوی نهضت‌های استکبارستیز کشورهای اسلامی قرار گرفت.
اسدپور با تأکید بر اینکه حمایت جمهوری اسلامی از مقاومت، همواره در راستای مستقل شدن آن بوده است، افزود: گرچه اعضای مقاومت، رهبر معظم انقلاب را پیشران حرکت خود دانسته و به ایشان اتکال وجودی دارند اما تصمیمات را خودشان اتخاذ می‌کنند و دست‌نشانده و تحت حاکمیت ما نیستند. حتی کمک‌های مادی ما به آن‌ها نیز جنبه خیرات نداشته و در عین تقویت شجره طیبه مقاومت، از یک سو برای طرفین ارزش افزوده ایجاد کرده و سوی دیگر منافع جمهوری اسلامی را تأمین کرده است.
خبرنگار: زهرا شریعتی
انتهای پیام/