به روایت عطف؛
به گزارش خبرنگار فرهنگی خبرگزاری تسنیم، امسال، راهپیمایی اربعین در حالی برگزار می‌شود که جهان اسلام شاهد یکی از خونبارترین جنایت‌های تاریخ معاصر در غزه است. رژیم صهیونیستی با حمایت بی‌قید و شرط قدرت‌های غربی، در یک نسل‌کشی سازمان‌یافته، هزاران غیرنظامی بی‌گناه را به خاک و خون کشیده است. بیمارستان‌ها و مدارس هدف حملات قرار گرفته‌اند، کودکان زیر آوار جان می‌سپارند و مادران، فرزندان خود را در آغوش گرفته و از گرسنگی و بمباران می‌میرند. این جنایات که یادآور ظلم‌های تاریخی مستبدان عالم است، وجدان بشریت را به درد آورده است. در چنین شرایطی، اربعین فرصتی استثنایی است تا امت اسلام با یکپارچگی، هم صدای مظلومان جهان شود.
راهپیمایی اربعین که خود نماد مبارزه با ظلم است، امروز باید پژواک فریاد مردم غزه باشد. صهیونیست‌ها نه تنها به کشتار مردم غزه ادامه می‌دهند، بلکه با محاصره کامل، دارو و غذا را نیز به این منطقه نمی‌رسانند. کودکان از سوءتغذیه جان می‌بازند در حالی که دنیا شاهد این فجایع است. این همان ظلم مدرنی است که امام حسین علیه‌السلام در برابر آن قیام کرد. امسال، موکب‌های اربعین نه تنها محل اسکان و تغذیه زائران، بلکه باید به سنگرهای همبستگی با مردم غزه تبدیل شوند. هر زائر حسینی امروز یک سفیر برای افشای جنایات صهیونیست‌هاست و هر موکب، نمادی از مقاومت در برابر ظلم. در این شرایط سخت، باید هم به زائران خدمت کرد و هم فریاد مردم غزه را به گوش جهانیان رساند. بنابراین امسال که این راهپیمایی همزمان با محاصرهٔ غزه و رنج کودکان بی‌گناه شده، فرصتی است تا همدردی خود را نه در شعار که در عمل نشان دهیم. موکب‌های اربعین می‌توانند پلی بین زائران و مردم غزه باشند.
برخی معتقدند در چنین شرایطی، باید هزینهٔ موکب‌ها را به غزه فرستاد، اما تعطیلی موکب‌ها به معنای محروم کردن زائرانِ نیازمند است. راه میانه این است: موکب‌ها را حفظ کنیم، اما بخشی از منابع را به غزه اختصاص دهیم. مثلاً به ازای هر پُرس غذا، مبلغی برای کمک به کودکان غزه کنار بگذاریم.
* کمپین «نذری برای غزه» در موکب‌ها
می‌توان در کنار پذیرایی از زائران، پوسترها و صندوق‌های کمک به غزه در موکب‌ها نصب کرد. نصب پوسترهای تأثیرگذار از کودکان غزه در موکب‌ها، همراه با آمار و اطلاعات دقیق از جنایات رژیم صهیونیستی، می‌تواند زائران را با عمق فاجعه آشنا کند. این پوسترها باید به گونه‌ای طراحی شوند که هم احساسات را برانگیزند و هم اطلاعات مفیدی ارائه دهند؛ مثلاً تصویر یک کودک غزه‌ای با جمله‌ای مانند «امروز نوبت پذیرایی از شماست، فردا نوبت نجات کودکان غزه.»
* صندوق همدلی
علاوه بر این، قرار دادن صندوق‌های شفاف کمک‌رسانی در نقاط مختلف موکب‌ها ـــ کنار محل توزیع غذا یا چای ـــ می‌تواند زائران را به مشارکت دعوت کند. بهتر است این صندوق‌ها دارای QR Code برای پرداخت آنلاین و همچنین امکان پرداخت نقدی باشند. برای افزایش تأثیرگذاری، می‌توان روی هر صندوق نوشت: «هر مبلغ شما، یک وعده غذا برای کودک غزه‌ای».
طرح «هر زائر، یک بسته غذا برای غزه» نیز می‌تواند به صورت نمادین اجرا شود. به این ترتیب که در ازای هر پُرس غذایی که به زائر داده می‌شود، یک بسته غذای خشک (مانند کنسرو یا مواد غذایی ماندگار) برای غزه در نظر گرفته شود. زائران می‌توانند این بسته‌ها را با نوشتن نام یا یادداشت شخصی در موکب آماده کنند و در پایان مراسم، همه بسته‌ها به صورت جمعی به سازمان‌های مردمی فعال در غزه ارسال شوند. این کار نه تنها به کمک‌رسانی عملی منجر می‌شود، بلکه احساس تعلق و مسئولیت جمعی را در زائران تقویت می‌کند. برای جذابیت بیشتر، می‌توان از زائران خواست تا عکس یا پیام همدردی خود با مردم غزه را روی بسته‌ها بنویسند. این کار باعث می‌شود کمک‌ها از حالت خشک مالی خارج شده و به ارتباط عاطفی بین زائران و مردم غزه تبدیل شود.
* ساده‌زیستی در پذیرایی
باید در نظر داشت که نیاز نیست موکب‌ها پرزرق‌وبرق باشند. بهتر است موکب‌داران به جای صرف هزینه‌های کلان برای چادرهای مجلل، میزهای تزیین شده یا پذیرایی‌های تشریفاتی، به سادگی و بهره‌وری بیشتر بیندیشند. استفاده از ظروف یکبارمصرف ساده به جای انواع لوکس، پرهیز از نورپردازی‌های غیرضروری و اجتناب از توزیع غذاهای متنوع و پرخرج می‌تواند منابع مالی قابل توجهی را آزاد کند. این صرفه‌جویی‌های به ظاهر کوچک، در مجموع می‌توانند بودجه‌ای قابل توجه برای کمک‌رسانی به مردم غزه تأمین کنند.
* زائران، سفیران همدردی با غزه
از فضای معنوی اربعین برای آگاه‌سازی دربارهٔ غزه می‌توان بهره برد. پخش کلیپ‌های کوتاه از رنج مردم غزه در موکب‌ها، یا توزیع بروشورهای اطلاع‌رسانی، زائران را به حامیانی فعال تبدیل می‌کند.
* اولویت‌بندی در کمک‌ها
موکب‌هایی که در مناطق کم‌برخوردار عراق خدمت می‌کنند، همچنان به کار خود ادامه دهند، اما موکب‌های مازاد در شهرهای بزرگ (مثل کربلا) می‌توانند تعداد وعده‌ها را کاهش داده و مابه‌تفاوت را به غزه ارسال کنند.
* هماهنگی با نهادهای مردمی
سازمان‌های خیریه‌ای که در غزه فعالیت دارند (مانند کمیتهٔ امداد یا هلال‌احمر) می‌توانند با موکب‌داران همکاری کنند تا کمک‌ها به‌صورت مستقیم و هدفمند به دست نیازمندان برسد.
در جمع‌بندی می‌توان اینگونه نتیجه گرفت که:
* درصدی از بودجهٔ هر موکب به کمک‌های غزه اختصاص یابد.
* زائران را به مشارکت دعوت کنیم؛ حتی با هزینهٔ یک وعده غذا.
* هر موکب، یک سفیر غزه داشته باشد تا دربارهٔ بحران توضیح دهد.
* مواکب از امکانات ساده استفاده کنند؛ چه از جهت همدردی و چه از جهت تخصیص بودجه‌های تزئیین به کودکان غزه.
* نهادهای ذی‌ربط ارتباط مستحکمی با مواکب به عنوان پل ارتباط کربلا تا غزه برقرار کنند.
اربعین امسال می‌تواند نماد همگرایی امت باشد؛ هم در کربلا، هم در غزه. همگان می‌دانیم که امام حسین علیه‌السلام برای تداوم حیات معنوی انسان‌ها قیام کرد. امروز، همدردی با مردم غزه یعنی تداوم روح معنویت و نوع‌دوستی. موکب‌های اربعین می‌توانند همچون چادرهای عباس بن علی باشند؛ هم تشنگان کربلا را سیراب کنند، هم فریاد کودکان غزه را به جهان برسانند.
انتهای‌پیام/